Gedicht over de toekomst 

De oorlog is  afgelopen.
De kinderen spelen weer buiten.
De joden kunnen weer overal lopen.
En iedereen eet beschuiten.
Er is weinig voedsel.
Daarom nog steeds voedselbonnen.
Geen gevechten meer bij de IJssel.
Buiten vliegen de ballonnen.

Ik wens vrede en plezier
nu op aarde hier,
maar ook later eeuwenlang,
maar die wens blijft wachten dus ik wens verder. In mijn droomwereld zijn mensen nooit meer bang. 
Welke wens komt nou toch uit?
Dat is de vraag die hier nu luidt.
Toch blijf ik nog steeds hopen. Een wereld zonder oorlog of ruzie, dat is niet wat ik nu zie. Misschien wordt de wereld toch nog beter.
Een goed antwoord op die vraag weet zelfs geen betweter.
Ik hoop dat deze wensen toch ooit uitkomen,
maar ik zie zo’n wereld nu alleen nog in mijn dromen.