Verhalen om door te geven

Stoppen voor dodenherdenking

Door Rene Vorderman

Buschauffeur Harry Nieuwenhuis (50) uit Diepenveen zet 4 mei om acht uur de bus stil. Dan zwijgt hij, en met hem zijn passagiers. 

Zo’n tien jaar geleden ruilde hij de paddenstoelen in voor de chauffeurszetel in de bus. Harry Nieuwenhuis stopte als champignonteler en begon een nieuwe carrière. Van werkgever naar werknemer: het was en is nog altijd wennen voor de Diepenvener, die in zijn hart een ondernemer is.

Eén van de dingen die zijn baas – vervoersbedrijf Syntus – van hem verlangt is dat hij op 4 mei om acht uur de bus stil zet. Dat doet Nieuwenhuis zonder morren, hij staat zelfs volledig achter dit idee. ‘Ik zet dan de radio aan zodat de passagiers en ik het signaal horen wanneer we stil moeten zijn. Ik heb het nog nooit meegemaakt dat mensen in de bus toen bleven praten.’

Natuurlijk trapt hij alleen op de rem als de verkeerssituatie dit toelaat. ‘En niet midden op de snelweg.’ Toch probeert hij ervoor te zorgen dat hij de bus stil kan laten staan. Arriveert hij bijvoorbeeld om vijf voor acht bij een halte en is de volgende stop pas een kwartier later, dan blijft hij wat langer wachten bij die eerste halte.

Ook als Nieuwenhuis geen dienst heeft, herdenkt hij. ‘Ik ga naar de herdenkingsdienst in de Dorpskerk in Diepenveen.’ Als kind aan de hand van zijn ouders en nu met zijn eigen kinderen aan zijn zijde. ‘Tijdens de twee minuten stilte op de begraafplaats realiseer ik me dat er toch mensen gesneuveld zijn voor onze vrijheid. Je ziet dan de graven van Canadese tieners. Dan denk ik: dat moet een aardige impact hebben gehad; zó jong en dan strijden voor de vrijheid van een ander land.’

Dat moeten ook Nederlandse soldaten blijven doen, vindt Nieuwenhuis. ‘Dat hoort erbij. Als welvarend land moet je mensen in de verdrukking steunen. Bijvoorbeeld in de Centraal-Afrikaanse Republiek of Syrië.’

Hij zal nooit zitting nemen in een 4 Meicomité, maar stilstaan bij zij die hebben gestreden zal hij altijd blijven doen. ‘Mijn ouders waren kind in de oorlog. Mijn vader woonde in dezelfde boerderij als waar wij nu wonen. Ze zijn de oorlog ongeschonden doorgekomen, maar leefden natuurlijk wél in angst. In de weilanden hierachter is een straaljager neergestort.’

Zijn kinderen mogen zelf kiezen hoe ze 4 mei invullen. ‘Ik geef ze alleen mee wat ik erbij voel. Ik ben dankbaar dat er mensen zijn geweest die zich hebben ingespannen voor ons land, voor onze vrijheid. Zij hebben hun leven gegeven voor anderen, dat is ontroerend.’

Harry Nieuwenhuis klein

Deel dit via

Programma

De verschillende herdenkingsprogramma’s zijn bekend.

Herdenking bij het Twentol monument.
Het programma ziet er als volgt uit:

Lees verder »

Herdenking bij het Verzets(laan)monument.
Het programma ziet er als volgt uit:

Lees verder »

Herdenking bij het Etty Hillesum monument.
Het programma ziet er als volgt uit:

Lees verder »

Herdenking bij het Indië monument.
Het programma ziet er als volgt uit:

Lees verder »

Herdenking bij het Verzetsmonument.
Het programma ziet er als volgt uit:

Lees verder »

MENU
4 mei deventer